சோயாபீன்: பயிர் வளர்ப்பு நடைமுறைகளின் தொகுப்பு

அதிக புரதம் மற்றும் எண்ணெய் உள்ளடக்கம் காரணமாக சோயாபீன் கோல்டன் பீன் அல்லது மிராக்கிள் க்ராப் (அதிசயமான பயிர்) என்றும் அழைக்கப்படுகிறது. சோயாபீன் என்பது சீனாவில் தோன்றிய ஒரு பருப்பு வகை. இது பல ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இமயமலை வழியாக இந்தியாவிற்கு கொண்டு வரப்பட்டது. சோயாபீன் சாகுபடி பல்வேறு வேளாண் தட்பவெப்ப நிலைகளில் வளர்க்கப்படுகிறது மற்றும் பெரும்பாலும் மத்தியப் பிரதேசம், மகாராஷ்டிரா, ஆந்திரப் பிரதேசம், கர்நாடகா, உத்தரப் பிரதேசம் மற்றும் ராஜஸ்தான் போன்ற இந்திய மாநிலங்களில் வளர்க்கப்படுகிறது. முழுமையான சோயாபீன் பயிர் வளர்ப்பு நடைமுறைகளைப் பற்றி இந்த கட்டுரையில் விரிவாகக் காண்போம்.

ஆரோக்கியமான சோயாபீன் பயிரை வளர்ப்பதற்கான நடைமுறைகளின் சோயாபீன் தொகுப்பைப் பின்பற்றுவது மிக முக்கியமான காரணியாகும். சோயாபீன் சாகுபடி முதன்மையாக அதன் விதைகளுக்காக செய்யப்படுகிறது மற்றும் நிலக்கடலைக்கு அடுத்தபடியாக இந்தியாவின் இரண்டாவது பெரிய எண்ணெய் வித்து ஆகும். சோயாபீன் பயிர்கள் சிறந்த ஊட்டச்சத்து மதிப்பு மற்றும் 40% முதல் 50% உயர்தர புரதம் மற்றும் 20% முதல் 22% எண்ணெய் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளன. சோயாபீன்களில் 5% அத்தியாவசிய அமினோ அமிலங்கள், கார்போஹைட்ரேட்டுகள், வைட்டமின்கள் (தியாமின் மற்றும் ரிபோஃப்ளேவின்) மற்றும் தாதுக்கள் போன்றவை உள்ளன.

சோயாபீன்

உயிரியல் பெயர்: கிளைசின் மேக்ஸ் 

பிரபலமாக அறியப்படும் பெயர்கள்: கோல்டன் பீன்ஸ் அல்லது மிராக்கிள் (அதிசயமான) பயிர்

பயிர் பருவம்: ரபி (குளிர்காலம்) மற்றும் காரீஃப் (மானாவரி பயிர்)

பயிர் வகை: எண்ணெய் வித்து பயிர்

உற்பத்தி (2021): 128.92 லட்சம் டன்கள்

மதிப்பிடப்பட்ட உற்பத்தி: 129.95 லட்சம் டன்கள்

2021 இல் ஏற்றுமதி செய்யப்பட்ட அளவு:3.78 டன்

மண் தேவை: சோயாபீன் பயிரிடுவதற்கு, நன்கு வடிவால் வசதி கொண்ட, வளமான களிமண் உகந்தது. 6.0 முதல் 7.5 pH வரம்பில் உள்ள மண் சோயாபீன் சாகுபடிக்கு ஏற்றது. சோயாபீன் விதை முளைப்பது உப்பு மற்றும் சோடிக் மண்ணால் தடுக்கப்படுகிறது. எனவே இவ்வகை மண் சோயா பீன்ஸ் சாகுபடிக்கு உகந்தது அல்ல. தண்ணீர் தேங்குவது பயிர்களுக்கு தீங்கு விளைவிக்கும். எனவே சோயாபீன் வயல்களில், மண் வடிகால் மழைக்காலம் முழுவதும் அவசியம்.

காலநிலை தேவைகள்

சோயாபீன் பயிரை எப்போது பயிரிட வேண்டும்?

சோயாபீன் பயிர்கள் முளைப்பதற்கு 15-32°C வரையிலான வெப்பநிலை தேவைப்படுகிறது. இருப்பினும் 25º-30°C வெப்பநிலையானது, பயிரின் உகந்த வளர்ச்சிக்கு ஏற்றது. சோயாபீன் சாகுபடிக்கு ஆண்டுக்கு 60-65 செ.மீ மழை தேவைப்படுகிறது. பூக்கும் போது அல்லது பூக்கும் முன் வறட்சியானது பூக்கள்

மற்றும் காய்கள் உதிர்வதற்கு வழிவகுக்கிறது. அதேசமயம் முதிர்ச்சியின் போது பெய்யும் மழை தானியத்தின் தரத்தை குறைக்கிறது.

சோயாபீன் விதைகளுக்கான நிலம் மற்றும் விதைப்பு தயாரிப்புகள்

நில ஏற்பாடுகள்

சோயாபீன் பயிரை வளர்ப்பது எப்படி?

சோயாபீனை சாகுபடி செய்வது, ஆழமான கோடை உழவில் தொடங்கி, பின்னர் வயலை சமன் செய்வதன் மூலம் பயிரிடப்படுகிறது. மேலே குறிப்பிட்டுள்ளபடி சரியான இடைவெளியுடன் முகடுகளையும் பள்ளங்களையும் உருவாக்கவும். சரியான இடைவெளியில் விதைகளை விதைக்க வேண்டும். பின்னர் அடி உரங்களைப் பயன்படுத்துங்கள் மற்றும் லேசான நீர்ப்பாசனம் கொடுங்கள்.

விதை விகிதம் & இடைவெளி

30-45 செ.மீ இடைவெளியுடன் 55-65 கி.கி/எக்டருக்கு உகந்த விதை வீதம், அகன்ற-படுக்கை-உடல்/முகடு-உரோமத்தைப்பயன்படுத்தி குறைக்கலாம்.

விதைக்கும் நேரம்

மண்ணின் ஈரப்பதம்/மழையின் இருப்புக்கு உட்பட்டு, விதைப்பதற்கு உகந்த நேரம் ஜூன் நடுப்பகுதியிலிருந்து ஜூன் இறுதி வரை ஆகும்.

விதைக்கும் முறை

விதை மூலம் பரவும் பூஞ்சை தொற்றைக் குறைக்க விதைப்பதற்கு 24 மணி நேரத்திற்கு முன் விதைகளை கார்பன்டாசிம் அல்லது திரம் 2 கிராம்/கிலோ விதையுடன் நேர்த்தி செய்ய வேண்டும்.ஒரு ஹெக்டேருக்கு குறைவான விதைகள் தேவைப்படுவதால், விதைப் பயிற்சி மூலம் வரி விதைப்பு, களையெடுத்தல் மற்றும் மண்வெட்டி ஆகியவற்றை வசதியாக மேற்கொள்ளலாம்.

நீர்ப்பாசன அட்டவணை

காரீஃப் (மானாவரி) பயிர்களுக்கு நீர்ப்பாசனம் தேவையில்லை. இருப்பினும், கோடை முழுவதும், சோயாபீன் சாகுபடி, நீர்ப்பாசனத்துடன் செய்யப்படுகிறது. இதற்கு 5-6 நீர்ப்பாசனம் தேவைப்படுகிறது. தண்ணீரைச் சேமிக்க, சோயாபீன் பயிருக்கு பின்வரும் முக்கியமான வளர்ச்சி நிலைகளில் நீர்ப்பாசனம் செய்ய வேண்டும்.

1. முளைக்கும் நிலை
2. காய் துவக்க நிலை மற்றும் விதை நிரப்பும் நிலைகள் மகசூலுக்கு முக்கியமானவை.

சோயாபீன் சாகுபடிக்குத் உரங்கள் மற்றும் உரங்களின் பயன்பாடு

• மக்கிய தொழு உரம்:-10-15 டன்/எக்டர்
• N-தழைச்சத்து: 20-30 கிலோ/எக்டர்
• P-மணிச்சத்து: 60-80 கிலோ/எக்டர்
• K-சாம்பல் சத்து: 40-60 கிலோ/எக்டர்.

இடை சாகுபடி பயிற்சி

களைக்கட்டுப்பாடு

விதைத்த 60 நாட்கள் வரை பயிர்களை களையில்லாமல் வைத்திருக்க வேண்டும். அதிக மகசூலுக்கு, இரண்டு கை களை முறையைப் பயன்படுத்தி (விதைத்த 20 நாட்களுக்குப் பிறகு மற்றும் விதைத்த 40 நாட்களுக்குப் பிறகு) ஒன்று அல்லது இரண்டு முறை களை எடுத்தல் வேண்டும். களைக்கட்டுப்பாடுகளிலேயே, விதை முளைப்பதற்கு முன்னர், பென்டிமெத்தலின் 0.75 a.i/ஹெக்டர் தெளிப்பு மற்றும் விதை விதைத்த 40 நாட்களுக்குப் பிறகு, ஒரு கை களையெடுப்பு ஆகிய இரண்டையும் சேர்த்து செயல்படுத்துவது, அதிக விதை விளைச்சலை பதிவு செய்துள்ளது.

பயிர் பாதுகாப்பு

பூச்சிகள்

பீகார் ரோமப்புழு: ஸ்பைலோசோமா ஆப்ளிகுவா

அறிகுறிகள்

இளம் லார்வாக்கள் முக்கியமாக சோயாபீன் செடிகளின் கீழ் பகுதியில் பச்சையத்தை அதிகமாக உண்கின்றன. இதனால் இலைகள் பழுப்பு-மஞ்சள் நிறத்தில் தோன்றும். பின் வளர்ந்த நிலைகளில் லார்வாக்கள் விளிம்புகளில் உள்ள இலைகளை விழுங்கி விடுகின்றன. செடியின் இலையானது கொசு வலை அல்லது வலைப்பின்னல் போன்ற அமைப்பை ஒத்திருக்கும். இதனால் முழுமையான சோயாபீன் வயலும் நோய்வாய்ப்படக்கூடும்.

மேலாண்மை

• பருவமழைக்கு முந்தைய காலத்தில் சோயாபீன் நடவு செய்வதைத் தவிர்க்கவும்.
• சோயாபீன் நடவுக்கு ஆரோக்கியமான விதைகளைப் பயன்படுத்தவும்.
• பாதிக்கப்பட்ட தாவர பாகங்கள், இதன் முட்டைகள் மற்றும் முதிர்ச்சியடையாத லார்வாக்களை சேகரித்து அப்புறப்படுத்தவும்.
• ஒரு ஹெக்டேருக்கு ஒரு ஒளிப் பொறியை நிறுவி, இரவு நேரத்தில் விழிப்பாக செயல்படும் பூச்சிகளான ரோம கம்பளிப்பூச்சிகளின் வயது முதிர்ந்த பூச்சிகளை பிடிக்கவும்.
• க்ளோர்பைரிபாஸ் 20 EC 1.5லிட்டர்/எக்டர்,, டிரைஅசோபாஸ் 40 EC 0.8 லிட்டர்/எக்டர்,அல்லது குயினால்ஃபாஸ் 25 EC 1.5 லிட்டர்/எக்டர்,தெளிக்கவும்.
• ஒரு மீட்டர் வரிசை நீளத்திற்கு, புழுவின் எண்ணிக்கை 10 அடையும் என எதிர்பார்க்கப்படும் போது (பொருளாதார உச்ச வரம்பு), 1.5% DP குளோர்பைரிபாஸ்-ஐ தூவ வேண்டும். குயினால்பாஸ் 1.5%-ஐ

 25கிலோ /எக்டர் உபயோகப்படுத்தலாம். தேவைக்கேற்ப இதனை மீண்டும் செயல்படுத்தவும்.

காய் துளைப்பான்: ஹெலிகோவெர்பா ஆர்மிஜீரா

அறிகுறிகள்

இளம் லார்வாக்கள் பச்சை நிறமியான குளோரோபிளை உண்ணும் மற்றும் இளம் இலைகளை எலும்புக்கூடுகளாக (நரம்புகள் மட்டும் கொண்ட இலைகளாக) மாற்றும். ஆரம்பத்தில், இவை இலைகளை மட்டுமே தீவிரமாக உண்ணும். இதனால் தாவரத்தின் இலைகள் அழிந்து விடும். பின்னர் இவை பூக்கள் மற்றும் காய்களையும் உண்கின்றன.

மேலாண்மை

• பருவமழைக்கு முந்தைய காலத்தில் சோயாபீன் நடவு செய்வதைத் தவிர்க்கவும்.
• எக்டருக்கு 5 இனக்கவர்ச்சி பொறிகளை, 50 மீ தொலைவில் நிறுவவும்.
• சோயாபீன் நடவு செய்த 100 நாட்களுக்குப் பிறகு, நுனியில் உள்ள தளிர்களை வெட்டி விடவும்.
• அந்துப்பூச்சிகளின் எண்ணிக்கையைக் கட்டுப்படுத்த ஒளிப் பொறிகளை (ஒரு ஏக்கருக்கு 1 லைட் ட்ராப்) அமைத்தல்.
• ஹெக்டருக்கு குளோர்பைரிபாஸ் 1.5% DP, ஃபென்வலேரேட் 0.4% அல்லது குயினால்பாஸ் 1.5%-ஜ 25 முதல் 30 கிலோ என்ற விகிதத்தில் மண்ணில் தூவ வேண்டும்.
• 1.5% DP குளோர்பைரிபாஸ் 1200 மில்லி / ஹெக்டர் அல்லது குயினால்ஃபாஸ் 25 EC 1.0 லிட்டர் / ஹெக்டர் என்ற அளவில் கலந்து தெளிக்கவும்.

சோயாபீனைத் தாக்கும் நோய்கள்

ஆந்த்ராக்னோஸ்/காய் கருகல்: கோலிடோடிரைகம் ட்ரன்கேட்டம்

அறிகுறிகள்

பாதிக்கப்பட்ட விதைகள் சுருங்கி, அச்சு வளர்ச்சியைக் காணலாம். பின்னர் பழுப்பு நிறமாக மாறும். வித்தலைகளில், அறிகுறிகள் அடர் பழுப்பு நிறத்தில் மூழ்கிய கொப்புளங்களுடன் காணப்படும். ஆரம்பத்தில், இலைகள், தண்டுகள் மற்றும் காய்களில் ஒழுங்கற்ற பழுப்பு புண்கள் உருவாகின்றன. மேம்பட்ட நிலைகளில், பாதிக்கப்பட்ட திசுக்களில் கருப்பு பூஞ்சை, பழம்தரும் கட்டமைப்புகளை மூடியிருக்கும். நரம்பு நெக்ரோசிஸ், இலை சுருளுதல், இலைக்காம்புகளில் கொப்புளங்கள் மற்றும் முன்கூட்டிய இலை உதிர்தல் ஆகியவை இலைகளில் அதிக ஈரப்பதத்தின் அறிகுறிகளாகும்.

மேலாண்மை

• தானியங்களுடன் பயிர் சுழற்சி செய்யலாம்.
• அறுவடை முடிந்த உடனேயே வயலை உழுது அனைத்து தாவர எச்சங்களையும் அகற்றவும்.
• முந்தைய ஆண்டிலிருந்து நோயுற்ற தழைகளை அகற்றவும்.
• திராம், கேப்டான் அல்லது கார்பன்டாசிம் மூலம் 3 கிராம்/கிலோ என்ற அளவில் விதை நேர்த்தி செய்யலாம். மான்கோசெப் 2.5 கிராம்/லிட்டர் அல்லது கார்பன்டாசிம் 1 கிராம்/லிட்டர் என்ற அளவில் கலந்து தெளிக்கலாம்.

தண்டு அழுகல் அல்லது உலர் வேர் அழுகல்: மேக்ரோபோமினா ஃபேசியோலினா

அறிகுறிகள்

தாவரங்கள் ஈரப்பதம், நூற்புழு தாக்குதல், மண் சுருக்கம் அல்லது ஊட்டச்சத்து பற்றாக்குறை ஆகியவற்றால் பாதிக்கப்படும் போது இந்த நோய் ஏற்படுகிறது. இது சோயாபீனின் மிகவும் பொதுவான அடித்தள தண்டு மற்றும் வேர் நோயாகும். கீழ் இலைகள் நிறத்தை இழந்ததாக மாறும். மேலும் வாடி மற்றும் உலர்ந்து போதல் தெளிவாகக் காணப்படும். பாதிக்கப்பட்ட திசுக்கள் சாம்பல் நிறமாற்றம் அடையும். ஏனெனில்  ஸ்க்லிரோடியா என்ற ஒரு கருப்பு தூள் இனத்தை இது ஒத்திருப்பதால், இந்த நோய் கரி அழுகல் என்று அழைக்கப்படுகிறது. மிகவும் பொதுவான அறிகுறி வேர் கறுப்பு அடைதல் மற்றும் விரிசல். வறண்ட நிலையில், இப்பூஞ்சை மண் மற்றும் பயிர் கழிவுகளில் வாழ்கிறது. வறண்ட நிலையில் போதிய ஈரப்பதம் மற்றும் ஊட்டச்சத்துக்கள் இல்லாமை மற்றும் 25°C முதல் 35°C வரையிலான வெப்பநிலையுடன் இந்த நோய் வளர்கிறது.

மேலாண்மை

• முந்தைய ஆண்டு நோய் தாக்கிய தழைகளை அகற்றவும்.
• விதைப்பதற்கு முன், விதைகளை டிரைக்கோடெர்மா விரிடியுடன் 4 கிராம்/கிலோ, சூடோமோனாஸ் ஃப்ளோரசன்ஸ் 10 கிராம்/கிலோ அல்லது கார்பன்டாசிம் அல்லது திரம் 2 கிராம்/கிலோ என்ற அளவில் கலந்து நேர்த்தி செய்ய வேண்டும்.
• கார்பென்டாசிம் 1 கிராம்/லிட்டர் அல்லது சூடோமோனாஸ் ஃப்ளோரசன்ஸ்/டிரைக்கோடெர்மா விரிடி 2.5 கிலோ/எக்டருடன் 50 கிலோ தொழு உரத்துடன் கலந்து பாதிக்கப்பட்ட இடத்தில் இட வேண்டும்.

கழுத்து அழுகல் / ஸ்க்லெரோஷியல் கருகல்: ஸ்க்லெரோசியம் ரால்ஃப்சி.

அறிகுறிகள்: பொதுவாக, ஒரு தொற்று மண்ணின் மேற்பரப்பில் அல்லது அதற்குக் கீழே தொடங்குகிறது. ஆரம்ப அறிகுறி தாவரங்கள் திடீர் மஞ்சள் நிற மாற்றம் அடையும் அல்லது வாடி விடும். வெளிர் பழுப்பு நிறப் புண்கள் பெரிதாகி, அவை ஹைபோகாட்டில் அல்லது தண்டைச் சுற்றி வரும் வரை விரைவாக கருமையாக மாறும். பழுப்பு மற்றும் உலர்ந்த இலைகள் இறந்த தண்டுகளை அடிக்கடி ஒட்டிக்கொள்கின்றன. பாதிக்கப்பட்ட தாவரப் பொருட்களில், பல சுற்றுகளுக்கு, வெளுத்த நிறத்தில் இருந்து பழுப்பு நிற ஸ்கெலரோடியா உருவாகிறது.

மேலாண்மை

• சூடோமோனாஸ் ஃப்ளோரசன்ஸ் 10 கிராம்/கிலோ, கார்பன்டாசிம் அல்லது திரம் 2 கிராம்/கிலோ, டிரைக்கோடெர்மா விரிடியை 4 கிராம்/கிலோ என்ற அளவில் கலந்து விதை நேர்த்தி செய்தல்.
• கார்பென்டாசிம் 1கிராம்/லிட்டர்  அல்லது சூடோமோனாஸ் ஃப்ளோரசன்ஸ்/ட்ரைக்கோடெர்மா விரிடி 2.5 கிலோ/எக்டருக்கு என்ற விகிதத்தில் 50 கிலோ தொழு உரத்துடன் கலந்து பாதிக்கப்பட்ட இடத்தில் இட வேண்டும்.

தவளைக் கண் இலைப்புள்ளி நோய்: செர்கோஸ்போரா ஜோஸ்னா

அறிகுறிகள்

செர்கோஸ்போரா ஜோஸ்னா என்ற பூஞ்சையால் தவளைக்கண் இலைப்புள்ளி நோய் ஏற்படுகிறது. இது ஒரு வயலில் பரவலாக இருக்கும்போது குறிப்பிடத்தக்க மகசூல் இழப்பை ஏற்படுத்தும். இலைப் புண்கள் சிறியதாகவும், வட்ட வடிவில் ஒழுங்கற்றதாகவும், சிவப்பு-பழுப்பு நிற விளிம்புகளுடன் சாம்பல் நிறமாகவும் இருக்கும். பொதுவாக மேல் இலை மேற்பரப்பில் ஏற்படும். புண்கள் இருண்ட, நீரில் நனைந்த புள்ளிகளாகத் தொடங்குகின்றன.

அவை அளவில் மாறுபடும். காயங்கள் முற்றும்போது, ​​மையப் பகுதி சாம்பல் நிறத்தில் இருந்து வெளிர் பழுப்பு நிறமாக இருண்ட, சிவப்பு-பழுப்பு நிற விளிம்புகளுடன் மாறும். கடுமையான சந்தர்ப்பங்களில், நோய் முன்கூட்டியே இலை உதிர்வை ஏற்படுத்தும் மற்றும் தண்டுகள் மற்றும் காய்களுக்கு பரவுகிறது.

மேலாண்மை

• அறுவடை முடிந்தவுடன் வயலை சுத்தமாக உழுவதன் மூலம் தாவர எச்சங்களை முழுமையாக அகற்றவும்..
• திரம் + கார்பன்டாசிம் (1:1)-ஐ 2 கிராம்/கிலோ விதையுடன் விதை நேர்த்தி செய்யலாம்.
• மேன்கோசெப்-ஐ 2 கிராம்/லிட்டர்  அல்லது கார்பன்டசிம் (500 மில்லி கிராம்/லிட்டர் ) -ஐ தெளிக்கவும்.

அறுவடை & கதிரடித்தல்

சோயாபீனுக்கான வளர்ப்பு நடைமுறைகளின் தொகுப்பின்படி நிலையான நடைமுறையைப் பயன்படுத்தி சோயாபீன் சரியான கட்டத்தில் அறுவடை செய்யப்படும். பீன்ஸ், முதிர்ச்சியடைந்த (நிரப்பப்பட்ட) மற்றும் இலைகள் உதிரத் தொடங்கும் போது 45-55% ஈரப்பதத்தைக் கொண்டுள்ளது. செடிகள் முதிர்ச்சி அடையும் போது, ​​இலைகள் மஞ்சள் நிறமாக மாறி உதிர்ந்து, சோயாபீன் காய்கள் விரைவில் காய்ந்துவிடும். விதையிலிருந்து விரைவாக ஈரப்பத இழப்பு ஏற்படுகிறது. அறுவடையின் போது விதைகளின் ஈரப்பதம் 15 சதவீதம் ஆக இருக்க வேண்டும். அறுவடையை கையால் செய்யலாம். தரை மட்டத்திலோ அல்லது அரிவாள் மூலமோ தண்டுகளை உடைக்கலாம். மெக்கானிக்கல் சோயாபீன் த்ரெஷர் அல்லது மற்ற பருப்பு வகைகளில் பயன்படுத்தப்படும் சில வழக்கமான முறைகள் மூலம் கதிரடித்தல் செய்யலாம். கதிரடித்தல் கவனமாக செய்யப்பட வேண்டும். எந்த விதமான கடுமையான அடித்தல் அல்லது மிதித்தாலும் விதையின் மேலுறை சேதமடையலாம். இதனால் விதையின் தரம் மற்றும் செயல்தன்மை குறையும். 13 முதல் 14 சதவிகிதம் வரை  ஈரப்பதம் இருப்பது, இயந்திர த்ரஷர் மூலம் கதிரடிக்க ஏற்றது.

மகசூல்

சோயாபீனின் முறையான பயிற்சியைப் பின்பற்றிய பிறகு, பாசன நிலையில் ஹெக்டேருக்கு 25-30 குவின்டால்/ஹெக்டர் வரையும், மானாவாரியில் 15-20 குவின்டால்/ஹெக்டர் மகசூல் பெறலாம்.

வகைகள்

பொதுவாக பயிரிடப்படும் சோயாபீன் வகைகள் VL சோயா 21, அஹில்யா 2 (NRC 12), MACS 124, JS 75-46, Ahilya 1 (NRC 2), Ahilya 3 (NRC 7). மற்ற இந்திய வகைகளில் அங்கூர், அலங்கார், கோரவ், டி-49 மற்றும் பஞ்சாப்-1 ஆகியவை அடங்கும்.