HomeCropగులాబీ : సాగు మరియు యాజమాన్య పద్ధతులు

గులాబీ : సాగు మరియు యాజమాన్య పద్ధతులు

మానవుడు పండించిన మొట్టమొదటి సువాసన పువ్వుల పంటలో గులాబీ పంట ఒకటి మరియు పూల పంటలలో దీనికి ప్రత్యేక స్థానం ఉంది. ఇది ఒక శాశ్వత పంట, ఇది వరుసగా మూడు నుండి నాలుగు సంవత్సరాలు లాభదాయకంగా ఉంటుంది. దీనిలో అనేక రకాలు రంగులు, ఆకారాలు మరియు పరిమాణాలలో గల పుష్పాలు ఉంటాయి. పురాతన కాలం నుండి, గులాబీలు ఫ్రాన్స్, సైప్రస్, గ్రీస్, భారతదేశం, ఇరాన్, ఇటలీ, మొరాకో, యునైటెడ్ స్టేట్స్ మరియు బల్గేరియాలో వాటి ముఖ్యమైన నూనె కోసం పెంచడం జరిగింది. భారతదేశంలో, ప్రధానంగా హిమాలయ పర్వతాలలో సహజంగా పెరుగుతున్న అనేక జాతులను చూడవచ్చు. గుజరాత్, హర్యానా, హిమాచల్ ప్రదేశ్, మధ్యప్రదేశ్, రాజస్థాన్, తమిళనాడు మరియు పశ్చిమ బెంగాల్‌లలో కూడా కొన్ని రకాల గులాబీలను పండిస్తున్నప్పటికీ, కర్ణాటక, మహారాష్ట్ర, పంజాబ్, ఉత్తరప్రదేశ్, ఢిల్లీ మరియు చండీగఢ్ ప్రధాన గులాబీలను ఉత్పత్తి చేసే రాష్ట్రాలు. ఇది ప్రధానంగా కట్ ఫ్లవర్‌గా, గార్డెన్ డెకరేషన్‌లలో మరియు గుల్కంద్, పంఖురి, రోజ్ వాటర్ మరియు రోజ్ ఆయిల్ వంటి ఉత్పత్తుల తయారీలో ఉపయోగించబడుతుంది.

శాస్త్రీయ నామం: రోసా హైబ్రిడా (రోసా జాతి క్రింద 360 కంటే ఎక్కువ జాతులు ఉన్నాయి).

సాధారణ పేరు: గులాబీ (ఇంగ్లీష్), గులాబ్ (హిందీ), గులాబి (తెలుగు మరియు కన్నడ), గోలపా (బెంగాలీ), గోలప్ (ఒడియా)

పంట కాలం: గులాబీ అనేది ఏడాది పొడవునా సాగు చేయగల బహువార్షిక పంట. తేమ ప్రదేశాలలో, వేసవి మరియు ఎక్కువ వర్షాలు ఉన్నపుడు నాటడం మంచిది కాదు. ప్రధాన పొలాలలో గులాబీలను వర్షాలు తగ్గిన తర్వాత సెప్టెంబర్ మరియు అక్టోబర్ నెలలో నాటుకోడానికి అనుకూలం. వాతావరణాన్ని బట్టి, అక్టోబర్ నుండి నవంబర్ లేదా ఫిబ్రవరి నుండి మార్చి మధ్య మొక్కలు నాటవచ్చు.

పంట రకం: హార్టికల్చర్/ఫ్లోరికల్చర్

రకాలు/సంకరజాతులు: సెంట్ రోస్, ఫైవ్ స్టార్, రూబీ రెడ్, అర్కా పరిమల్, పరిమళ ఓపెన్ ఫీల్డ్ కండిషన్‌కు అనుకూలం. అయితే, తాజ్‌మహల్, రాత్ కి రాణి, ఈఫిల్ టవర్, చికాగో పీస్, అవలాంచె పాలీహౌస్‌లలో కట్ ఫ్లవర్స్‌గా పండిచవచ్చు. 

నేల అవసరాలు

గులాబీ పంట విజయానికి రహస్యం సరైన నేల తయారీ. కానీ అధిక నీరుని బయటకి వదిలేయడం లేదా తక్కువ నీటి లభ్యత ఉన్న సమయాల్లో నీటిని పట్టుకుని ఉంచే ఏ రకమైన నెలలైనా గులాబీ సాగుకు అనుకూలమే. తగినంత సేంద్రీయ పదార్థం మరియు ఉదజని సూచిక 6.0 మరియు 7.5 మధ్య ఉన్న మధ్యస్థ లోమీ ఉన్న నేల సరైనది. 50 సెంటీమీటర్ల లోతు వరకు, నేల చక్కటి ఒంపు మరియు బలమైన పారుదల సామర్థ్యాలను కలిగి ఉండాలి.

వాతావరణ అవసరాలు

గులాబీ మొక్కల అభివృద్ధికి కీలకమైన అంశం ఉష్ణోగ్రత. గులాబీ  మొక్కలు నాటడం కోసం పగటిపూట 20 నుండి 25 డిగ్రీల సెల్సియస్ ఉష్ణోగ్రత మరియు రాత్రి సమయంలో 15 నుండి 18 డిగ్రీల సెల్సియస్ ఉష్ణోగ్రత ఉన్న సమయం లో నాటుకోవాలి.శీతాకాలం చల్లని ఉష్ణోగ్రతలను తెస్తుంది, ఇది పువ్వుల నాణ్యతను మెరుగుపరుస్తుంది. 12 గంటల కంటే తక్కువ కాంతి కాలం తక్కువ పువ్వులును మరియు  నాణ్యత లేని పువ్వులకు దారితీస్తుంది. అభివృద్ధి మరియు పుష్పించేలా ప్రభావితం చేసే వ్యాధులు మరియు తెగుళ్ళ విషయానికి వస్తే, తేమ ఒక ముఖ్యమైన అంశం. అధిక వాతావరణ తేమ కారణంగా గులాబీ ఆకులపై నీటి చుక్కలు ఉంటాయి , అవి ఎక్కువసేపు ఉంటే , వివిధ రకాల ఫంగల్ ఇన్ఫెక్షన్‌లకు దారి తీస్తుంది.

గులాబీ కోసం నేల తయారీ

గులాబి పొలాన్ని బాగా మెత్తగా దున్నుకోవాలి 10 నుండి 12 టన్నుల పశువుల ఎరువును భూమిలో వేయాలి. గులాబీ సాగు కోసం భూమిని సిద్ధం చేసిన తర్వాత 1 నుండి 1.5 మీటర్ల వెడల్పు మరియు 30 నుండి 40 మీటర్ల పొడవు ఉండే మడులను తయారు చేసుకోవాలి. వర్షం కురిసినప్పుడు పొలంలో నిల్చిపోయే మురుగు నీరుని బయటకి వదిలే సౌకర్యం గల తేలిక నేలలో సాగు చేపడుతున్నట్లయితే ఏ రకమైన మడులను చేసే అవసరం లేకుండా మొక్కలను నాటుకోవచ్చు. వర్షం పడటానికి ముందే మొక్కలు నాటుకోవడానికి 20-30 సెంటీమీటర్ల వెడల్పు మరియు 30 సెంటీమీటర్ల లోతు గల పాదులను చేసుకోవాలి. 

గులాబీ నాటడం

గులాబీలను నాటడం ప్రాంతం మరియు రకాన్ని బట్టి నిర్ణయించబడుతుంది. కట్ ఫ్లవర్స్ ఉత్పత్తికి 60 సెం.మీ x 30 సెం.మీ దూరం పాటించవచ్చు. సాధారణంగా, ఓపెన్ ఫీల్డ్ పరిస్థితులలో ఒక వరుస నుండి ఇంకో వరుసకు మధ్య 2 మీటర్ల దూరం మరియు మొక్క నుండి మొక్కకు 1 మీటరు దూరం ఉండేలా చూసుకోవాలి.

గులాబీ మొక్కల యొక్క ప్రత్యుత్పత్తి

గులాబీ వాణిజ్యపరంగా కట్టింగ్స్ లేదా చిగురించే కొమ్మల ద్వారా పునరుత్పత్తి చేయబడుతుంది, అయితే పాలియాంథస్, క్లైమ్బెర్స్ మరియు రాంబ్లర్‌లు తరచుగా హార్డ్ వుడ్ కట్టింగ్ ద్వారా ప్రత్యుత్పత్తి చేయడం జరుగుతుంది మరియు చిన్న మొక్కలను సాఫ్ట్‌ వుడ్ కటింగ్ ద్వారా శాఖీయోత్పత్తి జరుగుతుంది. అదేవిధంగా, హైబ్రిడ్‌లు మరియు ఫ్లోరిబండస్‌ల కోసం టి-బడ్డింగ్ అనేది ప్రత్యుత్పత్తి చేయడానికి అనుసరించే ఒక సాధారణమైన పద్ధతి. వాణిజ్య స్థాయిలో గులాబీలను సాగు చేసేటప్పుడు విత్తనాలను ఉపయోగించి ప్రత్యుత్పత్తి చేయరు.

నీటిపారుదల మరియు సంరక్షణ

కొత్తగా నాటిన గులాబీలకు మొక్కలకు మొదట్లో తరచు నీరు పెట్టాలి. దానిని అనుసరించి  వేసవిలో ప్రతి 5 రోజులకు ఒకసారి మరియు శీతాకాలంలో ప్రతి 10 రోజులకు ఒకసారి నీరు పెట్టాలి. ఇసుక నెలలకి రేగడి భూములతో పోలిస్తే ఇంకా ఎక్కువగ నీరు అందించాల్సి ఉంటుంది. మరొక వైపు, నేల దట్టంగా మరియు తేమను నిలుపుకున్నట్లయితే ఒక తడికి ఇంకో తడికి మధ్యలో ఎక్కువ సమయం ఉండేలా చూసుకోవాలి. మొక్కల వేరు వ్యవస్థకు నష్టం కలగకుండా ఉండేందుకు మొక్కల యొక్క మొదలు దెగ్గర మరియు నాటుకున్న మడుల దెగ్గర ఎక్కువ రోజులు నీరు నిలువకుండ ఉండేలా చూసుకోవాలి. గులాబీ సాగుకు బిందు సేద్యం అత్యంత అనుకూలమైనది.

ఎరువుల యాజమాన్యం

సేంద్రియ ఎరువులను ఉపయోగించడం వలన ఎక్కువ కాలం నిల్వ ఉండేలా అధిక-నాణ్యత గల పువ్వులను పండించవచ్చు. నాటడానికి ముందు ప్రతి పాదులో 100 గ్రాముల SSP మరియు 5 kg సేంద్రియ ఎరువులతో  నింపండి. అంతేకాకుండా, ప్రతి కత్తిరింపు తర్వాత ప్రతి మొక్కకు 100-200 గ్రాముల యూరియా, ఎస్‌ఎస్‌పి మరియు ఎంఓపి కలిపి వేసుకోవాలి. నాణ్యమైన పువ్వుల కోసం, అదే ఎరువుల మిశ్రమాన్ని వేసవి అంతా (ఏప్రిల్-మే) మరియు పుష్పించే దశలో కూడా వేసుకోవాలి .

అంతర సాగు పద్ధతులు

కలుపు యాజమాన్యం

కలుపు మొక్కల వల్ల గులాబీల సాగుకు తీవ్ర ఆటంకం కలుగుతోంది. కలుపు మొక్కలు నీరు మరియు పోషకాలను తీసుకోవడంతో పాటు అనేక తెగుళ్లు మరియు చీడపీడలకు ఆవాసాలుగా మారుతాయి. మనుషులతో కలుపు తీయడం ద్వారా చాలా మంచిది అయినప్పటికి రాసాయాణాలు ఉపయోగించినప్పటికి ఒకటి లేదా రెండు కలుపు మొక్కలను నివారించవచ్చు. 2,4-D మరియు నైట్రోఫెన్‌లను గులాబీలో ఉపయోగించడం ఉత్తమం 

కత్తిరింపులు

కత్తిరింపు అనేది మొక్క యొక్క శక్తి మరియు ఉత్పాదకతను పెంచడానికి నిరూపయోగ మరియు ఉత్పాదకత లేని కొమ్మలను తొలగించే పద్ధతి. ఇది సాధారణంగా అక్టోబర్ నుండి నవంబర్ నెలలో నిర్వహిస్తారు. కత్తిరింపు చేసిన వెంటనే కోత చివరలకు బోర్డియక్స్ పేస్ట్‌ను పూయడం వల్ల మొక్కలను ఇన్‌ఫెక్షన్ల నుండి రక్షించవచ్చు 

పంట రక్షణ (తెగుళ్లు మరియు వ్యాధులు)

చీడపీడలు

పెనుబంక

ఆకులపై మరియు పూల మొగ్గలపై పెనుబంక ప్రభావం జనవరి మరియు ఫిబ్రవరి నెలల్లో ఎక్కువగా ఉంటుంది. కొమ్మలు, మొగ్గలు మరియు పువ్వుల నుండి రసాన్ని పీలుస్తూ నష్టం కలిగిస్తూ ఉంటాయి. వాటి విసర్జన ఆకుల పైన చేరడం వలన ఆకులు నల్లగా అయిపోతాయి మరియు పూ-మొగ్గలపై ప్రభావం ఉంటుంది. దీని వల్ల అవి వాడిపోయి పడిపోతాయి మరియు వాటి ఆకర్షణను కోల్పోతాయి. క్లోరోపైరిఫాస్ + సైపర్‌మెత్రిన్‌ను 2 మి.లీ/లీటర్ నీటికి లేదా డయాఫెంథియూరాన్ 1 గ్రా./లీటరు నీటికి కలిపి పిచికారీ చేయడం ద్వారా వీటిని నివారించవచ్చు.

తామర పురుగులు

తామర పురుగులు ముదురు గోధుమ లేదా నలుపు రంగులో ఉంటాయి, అయితే చిన్న వయసు గల తామర పురుగులు ఎర్రగా ఉంటాయి. తామర పురుగుల యొక్క నీమ్ఫ్ దశ మరియు రెక్కల పురుగు దశ త్రిప్స్ రెండూ పువ్వులు మరియు ఆకుల పై దాడి చేస్తాయి, దాని ఫలితంగా పూల మొగ్గలు వాడిపోతాయి మరియు అసాధారణంగా అభివృద్ధి చెందుతాయి మరియు ఆకులు అనారోగ్యంగా, ముడుచుకుపోయి వాడిపోతాయి. పువ్వులను ముఖ్యంగా సున్నితమైన వాటిని తీసివేసిన తర్వాత ఆకులపై కార్బరిల్ (3 గ్రా/లీ), క్లోరోపైరిఫాస్ + సైపర్‌మెత్రిన్ 2 మి.లీ/లీటర్ నీటికి లేదా ఎసిటామాప్రిడ్ 0.5 గ్రా./లీటర్ నీటికి చొప్పున పిచికారీ చేయాలి.

స్కేల్స్ (పొలుసు పురుగులు)

కాండం పూర్తిగా ఎర్రటి పొలుసులతో కప్పబడి ఉంటుంది. చిన్న మరియు పెద్ద పొలుసు పురుగులు రెండూ రసాన్ని పీలుస్తుంటాయి. దీని వలన మొక్కలు ఎండిపోయి చనిపోతాయి. ప్రభావవంతమైన పద్ధతుల్లో సోకిన కొమ్మలను కత్తిరించి కాల్చడం, కిరోసిన్, డీజిల్ లేదా మిథైలేటెడ్ స్పిరిట్‌లో ముంచిన దూదితో పొలుసులను రుద్దడం మరియు తీవ్రమైన సందర్భాల్లో ఇమిడాక్లోప్రిడ్‌తో 0.75-1 మి.లీ/లీటర్ నీటికి లేదా ఎసిటామాప్రిడ్‌తో 0.5 గ్రా/లీటర్ నీటికి చొప్పున  కత్తిరింపు సమయంలో మరియు మార్చి నుండి ఏప్రిల్ వరకు రెండుసార్లు పిచికారీ చేసుకోవాలి

తెగుళ్లు

ఎండు తెగులు

ఈ తీవ్రమైన గులాబీ తెగులు కత్తిరింపు తర్వాత వస్తుంది. కత్తిరించిన కొమ్మలు ఎండిపోయి పై నుండి క్రిందికి నల్లగా మారుతాయి. కాండం క్షీణించి నల్లగా మారుతుంది. ఆరోగ్యకరమైన మరియు పొడి కొమ్మల వద్ద గోధుమ రంగు గీత మరియు నల్లని మచ్చలు ఉంటాయి. వ్యాధి సోకిన మొక్కల భాగాలను తొలగించి కాల్చివేయాలి, మరియు కత్తిరించిన  కొమ్మాలకు చౌబత్తియా పేస్ట్ (4 భాగాల కాపర్ కార్బోనేట్ 4 భాగాలు రెడ్ లెడ్ 5 భాగాలు లిన్సీడ్ ఆయిల్) లేదా బోర్డియక్స్ పేస్ట్‌తో పెయింట్ చేయాలి. అంతేకాకుండా, సరైన ఎరువుల మోతాదును ఉపయోగించాలి మరియు తగిన నీటి పారుదల ఉండేలా చూసుకోవాలి .

నల్ల మచ్చ తెగులు

ఈ వ్యాధి తేమ ఎక్కువ ఉన్న నెలల్లో వ్యక్తమవుతుంది. ఆకుకు ఇరువైపులా, ఆకుల అంచులలో, గుండ్రని నల్లటి మచ్చ (1 సెం.మీ కంటే తక్కువ వ్యాసంలో) కనిపిస్తుంది; ఆకులు వాడిపోయి, ఎండిపోయి త్వరగా పడిపోతాయి. క్యాప్టాన్ (0.2%) లేదా కార్బెండజిమ్ (0.5-0.75 గ్రా. /లీటర్ నీటికి) కలిపి పిచికారీ చేసుకోవాలి.

బూజు తెగులు 

తక్కువ ఉష్ణోగ్రతలు మరియు అధిక తేమ ఉన్న ప్రాంతాల్లో సంభవిస్తుంది. తీవ్రమైన పరిస్థితుల్లో, హెక్టారుకు 25 కిలోల చొప్పున 0.3% సల్ఫర్ లేదా డస్ట్ సల్ఫర్‌ను పిచికారీ చేయాలి.

కోత మరియు గ్రేడింగ్

మొదటి సంవత్సరం నుండి, పువ్వులు రావడం ప్రారంభం అవుతుంది రెండవ సంవత్సరం నుండి పదవ సంవత్సరం వరకు ఆర్థికంగా లాభదాయకమైన దిగుబడి పొందవచ్చు. పూ-మొగ్గలు సగం పుషపించినప్పుడు  కోయడం జరుగుతుంది . కట్ బ్లూమ్స్ కోసం గట్టి మొగ్గ దశలో పొడవైన కాండాలతో ఉన్న గులాబీలను  సేకరిస్తారు. పువ్వుల కాండం యొక్క పొడవును బట్టి ఎలా ర్యాంక్ చేయాలో నిర్ణయించడం జరుగుతుంది.పువ్వుల కాండం 40 నుండి 110 సెం.మీ వరకు ఉంటుంది మరియు 20 పువ్వులను కలిపి బంచ్ గా ప్యాక్ చేయబడుతుంది.

దిగుబడి

గులాబీ పంట సాధారణంగా హెక్టారుకు 7.5 టన్నులు (లూస్ ఫ్లవర్స్) మరియు చదరపు మీటరుకు 300 నుండి 350 పువ్వులు (కట్ ఫ్లవర్స్) దిగుబడిని ఇస్తుంది.

spot_img

Read More

Stay in Touch

Subscribe to receive latest updates from us.

Related Articles