தேயிலை பயிருக்கான நிலத்தயாரிப்பு முறைகள்

உலகின் இரண்டாவது பெரிய தேயிலை உற்பத்தியாளராக இந்தியா உள்ளது. இந்தியாவின் தட்பவெப்பநிலை மற்றும் சூழ்நிலைகள் தேயிலை பயிரிடுவதற்கு மிகச் சிறந்தவை. 2020-21 ஆம் ஆண்டில் இந்தியா 27 மில்லியன் டன் தேயிலை உற்பத்தி செய்தது. அதுபோக உலகின் மூன்றாவது பெரிய தேயிலை நுகர்வோர் நாடாகவும் இந்தியா உள்ளது. தனித்துவமான சுவை கொண்ட பல்வேறு வகையான தேயிலைகள் உள்ளன. மேலும் இந்த தேயிலைகள் அவை வளர்க்கப்படும் இடங்களின் பெயரால் வழங்கப்படுகின்றன. அஸ்ஸாம், டார்ஜிலிங் மற்றும் டோர்ஸ் ஆகியவை மிகவும் சிறப்பு வாய்ந்த தேயிலையாகும். ஈரான், ஐக்கிய அரபு எமிரேட்ஸ், அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, போலந்து, கனடா, சவுதி அரேபியா, எகிப்து, ஆப்கானிஸ்தான், பங்களாதேஷ், சீனா, சிங்கப்பூர், இலங்கை, கென்யா, ஜப்பான், பாகிஸ்தான் மற்றும் ஆஸ்திரேலியா ஆகிய நாடுகளுக்கு இந்தியாவில் இருந்து தேயிலை அதிகளவில் ஏற்றுமதி செய்யப்படுகிறது.

சிரம நிலை: கடினம்

விதைகளின் தேர்வு

ஒவ்வொரு ஆண்டும் பல்வேறு நாடுகளில் இருந்து பல்வேறு தேயிலை வகைகள் சந்தைக்கு வந்த வண்ணம் உள்ளன. இருப்பினும், மிகவும் பிரபலமான சில வகைகள் கடந்த பல தசாப்தங்களாக பயிரிடப்பட்டவை என்று பார்த்தால் பாண்டியன், சுந்தரம், கோல்கொண்டா, ஜெயராம், எவர்கிரீன், அத்தே, புரூக்லேண்ட், பிஎஸ்எஸ் 1, பிஎஸ்எஸ் 2, பிஎஸ்எஸ் 3, பிஎஸ்எஸ் 4 மற்றும் பிஎஸ்எஸ் 5 போன்றவை ஆகும்.

தேயிலை விதை நேர்த்தி

தேயிலைச்செடி பொதுவாக ஒட்டு கட்டுதல் மற்றும் வெட்டுதல் மூலம் உற்பத்தி செய்யப்படுகிறது. வெட்டுதல் (cutting) பொதுவாக கோடையின் ஆரம்ப மாதங்களில் (ஏப்ரல் – மே) செய்யப்படுகிறது. ஒரு இலை மற்றும் கணுக்களுடைய குச்சிகளை வெட்டி கீழ்ப்பகுதியில் சாய்வான வெட்டு கொடுக்க வேண்டும். பின்பு மண் கலவை நிரப்பிய பாலிதீன் பைகளுக்கு நீர் ஊற்றி நடவு செய்ய வேண்டும். குச்சிகள் 10 – 12 வாரங்களில் வேர் பிடிக்கத் தொடங்கும். பாலிதீன் பைகளை நிழல் வலை அமைத்து வைக்க வேண்டும். நடவு செய்து 90 நாட்களில் நிழல் வலைகளை நீக்கி விடலாம்.

தேயிலைக்கு நாற்றங்கால் படுக்கை தயாரித்தல்

நாற்றங்கால் நிழலான இடத்தில் அல்லது நிழல் வலைகள் மூலம் கட்டப்பட்டிருக்க வேண்டும். ஒட்டுச்செடிகளுக்கு ஈரப்பதம் மற்றும் ஒழுங்குபடுத்தும் வகையில் பாலித்தீன் கூடாரம் வழங்கப்படுகிறது. பாலித்தீன் பைகள் இனப்பெருக்கத்திற்கு பயன்படுத்தப்படுகின்றன. அந்த பாலிதீன் பைகளில் MOP, மெக்னீசியம் சல்பேட் மற்றும் ஜிங்க் சல்பேட் நிரப்பப்படுகிறது. பாலிதீன் பைகளில் 1:1:3 என்ற விகிதத்தில் மணல், செம்மண் மற்றும் உரம் கலக்கபடுவது உகந்தது.

தேயிலைக்கான நில தயாரிப்புகள்

மலைகள் அகற்றப்பட்டு, சரிவு நிலங்கள் குப்பைகளிலிருந்து அகற்றப்படுகின்றன. நிலத்தை இரண்டு முறை உழவு செய்து எக்டருக்கு 100 கிலோ ராக் பாஸ்பேட் மற்றும் N : K உரம் 2:3 என்ற விகிதத்தில் இட வேண்டும். பெரும்பாலான தேயிலை தோட்டங்கள் மலைப்பகுதிகளில் பயிரிடப்படுவதால், உரம் இடுவதில்லை. ஒட்டுரகம் 90 – 100 நாட்களுக்குப் பிறகு வேரூன்றத் தொடங்குகிறது. செடிகள் மண் மையத்தில் இணைக்கப்பட்ட வேர் அமைப்புடன் நடப்படுகிறது. நடவு செய்வதற்கு வெவ்வேறு வழிகள் உள்ளன அவை ஒற்றை மற்றும் இரட்டை ஹெட்ஜ் அமைப்புகள் ஆகும்.

தேயிலைக்கான மண் வகை தேவைகள்

தேயிலைக்கு அதிக கரிமப் பொருட்களுடன் 4.5 முதல் 5.5 pH வரை அமில மண் தேவைப்படுகிறது. கடல் மட்டத்திலிருந்து 1000 முதல் 2500 மீட்டர் உயரத்தில் தேயிலையின் செயல்திறன் சிறப்பாக இருக்கும். தேயிலை சாகுபடிக்கு உகந்த வெப்பநிலை 20-27 டிகிரி செல்சியஸ் ஆகும்.

முடிவுரை

தேயிலை ஒரு பல்லாண்டுப் பயிராக உள்ளது. சேதம் ஏற்படாதவரை மீண்டும் நடவு செய்ய வேண்டியதில்லை. இது ஒரு நீண்ட கால பயிர் மற்றும் இரண்டு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு சாகுபடியைத் தொடங்கலாம். தேயிலை இலைகள் பயிரிடப்பட்டு அறுவடை செய்த பிறகு பதப்படுத்தப்படுகின்றன. அத்தேயிலை ஒரு கடினமான பயிர், இது பயிரிடுவதற்கும் பதப்படுத்துவதற்கும் நீண்ட நேரம் எடுக்கும். எனினும், அதை வளர்த்து அறுவடை செய்வதற்கான காரணம் எளிதில் வளரக்கூடிய அதன் இலைகளுக்காக மட்டுமே. 

அடிக்கடி கேட்கப்படும் கேள்விகள்

1. தேயிலை எவ்வாறு பயிரிடப்படுகிறது?

தேயிலை பின்வரும் இரண்டு சமமட்ட உருவமைப்பில் நடப்படுகிறது; 

• ஒற்றை வரிசை/அடுக்கு முறை : 1.2 x 0.75 மீட்டர்;   இடைவெளி – 4370 செடிகள்/ஏக்கர் 

• இரு வரிசை/அடுக்கு முறை : 1.35 x 0.75 x 0.75 மீட்டர்;  இடைவெளி– 5341 செடிகள்/ஏக்கர் 

2. தேயிலை சாகுபடிக்கான உரம் பரிந்துரை அளவு என்ன?

தேயிலையை நடவு செய்து 2 மாதங்களுக்குப் பிறகு உரமிடுதல் வேண்டும். ஆண்டிற்கு ஒருமுறை மணிச்சத்து தரும் ராக்பாஸ்பேட் (பாறை உப்பு) 32 – 40 கிலோ/ஏக்கர் என்ற அளவில் இடவேண்டும்.  அதன் பின்னர் இரண்டு வருடங்களுக்கு ஒருமுறை இடவேண்டும். மேலும் முதல் 3 ஆண்டுகளுக்கு தழை மற்றும் சாம்பல் சத்தினை 1:3 விகிதம் என்ற அளவிலும் அதன் பின்னர் 1:1 என்ற விகிதத்தில் இடவேண்டும். 

தழை மற்றும் சாம்பல் சத்தின் விகிதம்: 1-ம் ஆண்டு – 73:109 கிலோ/ஏக்கர், 2-ம் ஆண்டு – 97:146 கிலோ/ஏக்கர், 3-ம் ஆண்டு – 121:182 கிலோ/ஏக்கர், 4-ம் ஆண்டு – 121:121 கிலோ/ஏக்கர். 

(குறிப்பு – பருவ மழை ஆரம்பித்த பின் உரமிடுதல் வேண்டும். மேற்கூறிய உரங்களை தண்டுப் பகுதிக்கு அருகாமையில் இடாமல் சற்று தள்ளி இடவேண்டும்) 

3. தேயிலை தண்டுகளை நடுவதற்கு எவ்வாறு தயார் செய்தல்?

ஏப்ரல் – மே மற்றும் ஆகஸ்ட் – செப்டம்பர் மாதங்களில் வெட்டு திண்டுகள் தேர்ந்தெடுக்க படுகின்றன. ஒரு இலை மற்றும் இடைமுனையுடன் கூடிய குச்சிகளை வெட்டி கீழ்ப்பகுதியில் சாய்வான வெட்டு கொடுக்கவேண்டும் . 

4. தேயிலை நடவு செய்வதற்கு ஏற்ற பருவம் எது?

தென்மேற்கு பருவமழை பகுதிகளில் ஜூன் – ஜூலை மாதத்திலும், வடகிழக்கு பருவமழை பகுதிகளில் செப்டம்பர் – அக்டோபர் மாதங்களிலும் தேயிலையை நடவு செய்யலாம். 

5. தேயிலை நாற்றங்காளுக்கான உரக் கலவை என்ன?

மேலே உள்ள கலவையில் 30 கிராமை 10 லிட்டர் தண்ணீரில் கரைத்து ஸ்டாக் கரைசல் தயாரிக்கப்படுகிறது. தாவர வளர்ச்சிக்காக வார இடைவெளியில் 2 சதுர மீட்டர் (450 செடிகள்) என்ற அளவில் இதை தெளிக்கலாம். 

6. தேயிலை பயிரிட எந்த வகை நடவு சிறந்தது – ஒற்றை வரிசை முறையா அல்லது இரு வரிசை முறையா? 

தேயிலை நடவு சாகுபடிக்கு இரு வரிசை முறை சிறந்தது, ஏனெனில் இது ஒரு யூனிட் பகுதிக்கு அதிக எண்ணிக்கையிலான தேயிலை  தாவரங்களுக்கு இடமளிக்கும். அதிக விளைச்சல், மண் பாதுகாப்பு, குறைந்த களை வளர்ச்சி மற்றும் சிறந்த உழவியல் முறைகள் ஆகியவை இரு வரிசை நடவு முறையின் மற்ற நன்மைகள். 

7. பிரபலமாக பயன்படுத்தப்படும் தேயிலை இரகங்களைப் பரிந்துரைக்கவும்?

பாண்டியன், சுந்தரம், கோல்கொண்டா, ஜெயராம், எவர்கிரீன் அத்ரே, ப்ரூக் லேண்ட், பிஎஸ்எஸ் – 1,2,3,4,5. 

மேலும் பைக்ளோனல் (Biclonal)  விதை இருப்பு மற்றும் ஒட்டுரகங்கள் சில தேயிலை வகைகளாகும்.